Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

ΧΑΟΣ

 
(κανάλι youtube: goun33a)

Και πάνω που έχεις αφεθεί στο σκοτάδι στο θολό βασανιστικό μπλε έρχεται η κοπέλα πάνω στους αμμόλοφους και ανοίγει τα χέρια της αργά αλλά εμφατικά σαν απόφαση αφήνοντας σου μόνη επιλογή τη ζωή που κυλάει ως τη θάλασσα κι ακόμα παραπέρα.

Χάος ναι γι' αυτό δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία όμως ένα χάος τόσο γοητευτικό ώστε το καράβι και το κουπί και το κατάρτι να φαντάζουν μονόδρομος και τα βράχια μπροστά να μην είναι τίποτε άλλο παρά ο πλήρης και πειστικός προορισμός.

Δηλαδή μπορεί να φοβάσαι το κολύμπι αλλά όπως είπε κι ο ποιητής δεν σταματήσαμε να πλατσουρίζουμε στις ομορφιές της θάλασσας μόνο και μόνο επειδή κάποιοι πνίγηκαν εντός της.

Τζων Άγκμπε

2 σχόλια:

irini είπε...

"Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:
μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις.
Πόσοι δεν έφαγαν τα νιάτα τους –
μοιραίες βουτιές, θανατερές καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια αθέατα,
ρουφήχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Αλίμονο αν κόψουμε τα μπάνια
Μόνο και μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Αλίμονο αν προδώσουμε τη θάλασσα
Γιατί έχει τρόπους να μας καταπίνει.
Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:
χίλιοι τη χαίρονται – ένας την πληρώνει." Ντ. Χριστιανόπουλος

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικός συνδυασμός ήχων, εικόνας και κειμένου,
το οποίο παρεμπιπτόντως με οδήγησε συνειρμικά (όπως την irini)
στο συγκεκριμένο ποίημα του Χριστιανόπουλου.


κ.κ.