ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ
ΜΙΑ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ ΠΟΥ ΚΛΑΙΕΙ
Εκδόσεις ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ (www.metronomos.gr)
Σελίδες: 83, Τιμή: 12,50 ευρώ
Το βιβλίο περιέχει άπαντες τους στίχους του γνωστού τραγουδοποιού και συνθέτη Δήμου Μούτση. Στην καλαίσθητη έκδοση, ο αναγνώστης θα βρει συγκεντρωμένα τους στίχους των δίσκων "Ενέχυρο" (1983), "Να!" (1987), "Ταξιδιώτης" (1990) και "Για πούλημα λοιπόν" (1994), μαζί με φωτογραφικό υλικό και χειρόγραφα του δημιουργού. Ο λόγος του Μούτση, φορτισμένος ιδεολογικά και ποιητικά, λειτουργεί σαφώς και έξω από τη μουσική του, ως αυτοτελές ποιητικό έργο. Σε μια εποχή όπου η ελληνική στιχουργική περνάει βαθιά κρίση, θα ήταν χρήσιμο σε κάθε ακροατή και ειδικά στους νέους και τις νέες να προσεγγίσουν αυτά τα κείμενα. Τα τραγούδια του Μούτση που περιλαμβάνονται στη συλλογή αποτελούν κορυφαία δείγματα ευαισθησίας ενός μεγάλου δημιουργού της Αριστεράς.
Από το βιβλίο "Μια φυσαρμόνικα που κλαίει", αναδημοσιεύουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον Πρόλογο του Σταύρου Καρτσωνάκη:
-----
Τελευταία στριφογυρίζει στο μυαλό μου διαρκώς μια στροφή του Δήμου Μούτση: "Κι ειν' οι φωνές μας στον αέρα. Αλήθεια:-Ποια 'ναι η αλήθεια. / Έτσι που ζεις από συνήθεια, μια μέρ' ακόμα και μια μέρα". Οι στίχοι του Μούτση υπήρξαν πάντα τυπωμένοι στα εσώφυλλα των τριών τελευταίων του έργων, των απολύτως "προσωπικών" του. Δείγμα ασφαλώς του πόσο ο ίδιος θεωρεί τους στίχους αυτούς απαραίτητους και αλληλένδετους με τη μουσική του. Ασφαλώς μπορούν να λειτουργήσουν πλήρως αυτονομημένοι, ως ποιητικά δηλαδή κείμενα. Νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμο για κάθε ακροατή, σήμερα που ο στίχος στο ελληνικό τραγούδι δεινοπαθεί, να σκύψει πάνω σ' αυτά τα κείμενα και οπωσδήποτε θα βγει πολλαπλά κερδισμένος. Οι πρώτες λέξεις που έρχονται αμέσως στο νου και στην καρδιά όταν ακούς ή διαβάζεις αυτούς τους στίχους (δηλαδή τη σκέψη) του Μούτση είναι: λιτότητα, ελληνικότητα, ευαισθησία, αξιοπρέπεια, δηκτικότητα, μοναχικότητα, τρυφερότητα, άμυνα, ευγένεια και απογύμνωση. Αυτό δηλαδή που αποπνέουν και τα τραγούδια του αγαπημένου του Μάρκου. Είμαι ευτυχής που θα έχουμε τη χαρά να (ξανα)διαβάσουμε συγκεντρωμένους στην έκδοση αυτή τους στίχους ενός τόσο σημαντικού δημιουργού. Μακάρι να ακολουθήσουν κι άλλοι στίχοι, κι άλλα τραγούδια, κι άλλα έργα. Μακάρι το βιβλίο αυτό να γίνει κάποτε λίγο μεγαλύτερο. Δήμο Μούτση, όπως κάποτε έγραψες στους στίχους σου "Ο απέναντι μ' ακούει, με κοιτάζει και μετά / μου θυμίζει κάτι λόγια - κάτι λόγια γνωστά - ωραία κι αληθινά". Τα δικά σου τα λόγια...
Σταύρος Γ. Καρτσωνάκης
ΜΙΑ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ ΠΟΥ ΚΛΑΙΕΙ
Εκδόσεις ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ (www.metronomos.gr)
Σελίδες: 83, Τιμή: 12,50 ευρώ
Το βιβλίο περιέχει άπαντες τους στίχους του γνωστού τραγουδοποιού και συνθέτη Δήμου Μούτση. Στην καλαίσθητη έκδοση, ο αναγνώστης θα βρει συγκεντρωμένα τους στίχους των δίσκων "Ενέχυρο" (1983), "Να!" (1987), "Ταξιδιώτης" (1990) και "Για πούλημα λοιπόν" (1994), μαζί με φωτογραφικό υλικό και χειρόγραφα του δημιουργού. Ο λόγος του Μούτση, φορτισμένος ιδεολογικά και ποιητικά, λειτουργεί σαφώς και έξω από τη μουσική του, ως αυτοτελές ποιητικό έργο. Σε μια εποχή όπου η ελληνική στιχουργική περνάει βαθιά κρίση, θα ήταν χρήσιμο σε κάθε ακροατή και ειδικά στους νέους και τις νέες να προσεγγίσουν αυτά τα κείμενα. Τα τραγούδια του Μούτση που περιλαμβάνονται στη συλλογή αποτελούν κορυφαία δείγματα ευαισθησίας ενός μεγάλου δημιουργού της Αριστεράς.
Από το βιβλίο "Μια φυσαρμόνικα που κλαίει", αναδημοσιεύουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον Πρόλογο του Σταύρου Καρτσωνάκη:
-----
Τελευταία στριφογυρίζει στο μυαλό μου διαρκώς μια στροφή του Δήμου Μούτση: "Κι ειν' οι φωνές μας στον αέρα. Αλήθεια:-Ποια 'ναι η αλήθεια. / Έτσι που ζεις από συνήθεια, μια μέρ' ακόμα και μια μέρα". Οι στίχοι του Μούτση υπήρξαν πάντα τυπωμένοι στα εσώφυλλα των τριών τελευταίων του έργων, των απολύτως "προσωπικών" του. Δείγμα ασφαλώς του πόσο ο ίδιος θεωρεί τους στίχους αυτούς απαραίτητους και αλληλένδετους με τη μουσική του. Ασφαλώς μπορούν να λειτουργήσουν πλήρως αυτονομημένοι, ως ποιητικά δηλαδή κείμενα. Νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμο για κάθε ακροατή, σήμερα που ο στίχος στο ελληνικό τραγούδι δεινοπαθεί, να σκύψει πάνω σ' αυτά τα κείμενα και οπωσδήποτε θα βγει πολλαπλά κερδισμένος. Οι πρώτες λέξεις που έρχονται αμέσως στο νου και στην καρδιά όταν ακούς ή διαβάζεις αυτούς τους στίχους (δηλαδή τη σκέψη) του Μούτση είναι: λιτότητα, ελληνικότητα, ευαισθησία, αξιοπρέπεια, δηκτικότητα, μοναχικότητα, τρυφερότητα, άμυνα, ευγένεια και απογύμνωση. Αυτό δηλαδή που αποπνέουν και τα τραγούδια του αγαπημένου του Μάρκου. Είμαι ευτυχής που θα έχουμε τη χαρά να (ξανα)διαβάσουμε συγκεντρωμένους στην έκδοση αυτή τους στίχους ενός τόσο σημαντικού δημιουργού. Μακάρι να ακολουθήσουν κι άλλοι στίχοι, κι άλλα τραγούδια, κι άλλα έργα. Μακάρι το βιβλίο αυτό να γίνει κάποτε λίγο μεγαλύτερο. Δήμο Μούτση, όπως κάποτε έγραψες στους στίχους σου "Ο απέναντι μ' ακούει, με κοιτάζει και μετά / μου θυμίζει κάτι λόγια - κάτι λόγια γνωστά - ωραία κι αληθινά". Τα δικά σου τα λόγια...
Σταύρος Γ. Καρτσωνάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου