Για τον "Οίκο Αντοχής" της Δανάης Παναγιωτοπούλου

Το ελληνικό τραγούδι βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Μία από τις πολλές αιτίες αυτής της κρίσης είναι η δυσκολία με την οποία αναδύονται νέες καλλιτεχνικές μορφές οι οποίες δεν χωρούν με άνεση στο καλούπι της δήθεν ‘αγοράς’ και της δήθεν ‘ζήτησης’. Για αυτό και θεωρούμε υποχρέωσή μας να προβάλλουμε ανερχόμενους δημιουργούς που κινούνται εκτός της εντεχνο-λαϊκο-ποπ συναίνεσης.

Ο δίσκος έπεσε στα χέρια μας μέσω της καλής μας φίλης Μέλιας. Ο τίτλος του πρωτότυπος: ‘Οίκος Αντοχής’. Τα 10 τραγούδια του είναι αποτέλεσμα της έμπνευσης μιας νέας τραγουδοποιού, της Δανάης Παναγιωτοπούλου, η οποία υπογράφει τους στίχους και τη μουσική. Η Δανάη δεν γράφει όμως μόνο με την πένα της αλλά και με τη φωνή της, με μία μίξη θεατρικής ειρωνείας και ειλικρινούς τρυφερότητας. Για παρέα της έχει δύο πιάνα στα οποία βρίσκονται ο Άγγελος Αγγέλου και ο Παντελής Ραβδάς. Οι δυο τους έχουν αναλάβει και τη λιτή ενορχήστρωση που κινείται σε τόνους κυρίαρχα τζαζ, ενώ ο πρώτος υπογράφει και ένα ενδιαφέρον ορχηστρικό.

Από τον ‘Οίκο Αντοχής’ ξεχωρίσαμε το τραγούδι ‘Λαύριο’ που πιάνει το νήμα της ιστορίας από εκεί που το άφησε ο μεγάλος Διονύσης Σαββόπουλος με το δικό του Λαύριο. Στο συγκεκριμένο τραγούδι τη Δανάη συνοδεύει ο Γιάννης Χαρούλης.

ΛΑΥΡΙΟ

Στίχοι-Μουσική: Δανάη Παναγιωτοπούλου

Απάνω στα ερείπια και κάτω απ’ τα μπαλκόνια
θυμήθηκα τα νιάτα σου και ήρθα να σε βρω
Σημαίες και οράματα ασπρίζουν με τα χρόνια
μου λες κοιτάζοντας αλλού
σαν να’ μουν όραμα κι εγώ

Ξεριζωμένες κι άστοχες, κακόγουστα αστεία
αλλάξανε στρατόπεδο οι λέξεις που ‘χες πει
Ηρωικός και πένθιμος μπρος στη συκοφαντία
ρωτάς ποιες άλλες μνήμες σου
θα σημαδέψουν οι καιροί

Δεν είναι πια απόφαση, δεν είναι εξορία
να μου μετράς ανάποδα τα χρόνια που απομένουν
για το μεγάλο φονικό

Στα πατημένα χώματα και στα ταχυφαγεία

από το Λαύριο τα παιδιά πολύ νωρίς μαθαίνουν
να μη μιλάν με τον θυμό
να καταπίνουν τον καιρό

Μέσα σε καλτ μεσαίωνα τα όχι μου μετράω
και τα χαράζω κάθετα στο άσπρο σου πανί
πολλά ακόμα μου χρωστάς, πολλά κι εγώ χρωστάω
το δράμα που προβάλλεται
με θλίψη πώς να πληρωθεί

***

Οι στίχοι της Δανάης Παναγιωτοπούλου είναι υπαινικτικά πολιτικοί, χωρίς τετριμμένα λεκτικά τεχνάσματα. Απαιτούν σκέψη και ερμηνεία αλλά όχι και επίσκεψη στον ψυχαναλυτή. Το σημαντικότερο: προσφέρουν όχι μόνο μια βαθιά κριτική των τωρινών αδιεξόδων αλλά και την υποψία ενός καλύτερου κόσμου που πρέπει να κατακτηθεί. Συνδυάζουν τη μελαγχολία της παρατήρησης με την αισιοδοξία της πράξης. Αντιγράφουμε από το τραγούδι ‘Λήθη’:

Η μάχη συνεχίζεται στου κόσμου τα υπόγεια

Έρχονται στις οθόνες μας καινούρια επεισόδια

Ευχόματε στη συγκεκριμένη ομάδα καλή συνέχεια και περιμένουμε με ανυπομονησία τα καινούρια επεισόδια. Ο ‘Οίκος Αντοχής’ κυκλοφορεί από την εταιρεία ‘Καθρέφτης ήχων αληθινών’.

Ηρακλής Οικονόμου